Урок 20. Я і навакольны свет. Я і жывёльны свет.

        

Спрэчка звяроў Заспрачаліся звяры: —     Хто дужэйшы у бары? —     Я! — ускочыў зайка шустры I падняў качан капусты. —     Я! — вавёрка ад казала, — Я не гэта падымала. —     Я дужэйшая, сястрыца,  — Умяшалася лісіца. — Я ўначы праз лес вялікі  Несла з вёскі аж індыка! Тут янот узняўся ў хвілю: —     Я абедзвюх вас асілю! —     Вы не слухайце — ён брэша: Я ў бары яшчэ дужэйшы! — Крык пачуўся барсука. — Я падужаў і ваўка! —     Го! — каза ўступіла ў спрэчку!  — Я змагла нават авечку! Не ўстрымаўся тут мядзведзь: —     Хопіць вам ужо гудзець! Паглядзіце на мяне ўсе: Я дужэйшы самы ў лесе! Вось вялізны тэты камень  Падыму я перад вамі! —    Не хваліся лепей, Мішка,  — Выйшаў грозны зубр з зацішку.  — Каб пакончыць тэту спрэчку, Скіну плот вялізны ў рэчку! Толькі зубра ўжо ў бары I не слухалі звяры: —     Я дужэй! —     А я ўдвая! —     Не, няпраўда, я! -Я! -Я! Так раўлі яны — аж змоклі, Ды раптоўна ўсе замоўклі: Між травы якраз памалу  Тут мурашка прапаўзала. На спіне без крыку й гулу    Доўгі сук яна цягнула. Ну,   а ён — няма цяжэй — За яе ў сем раз даўжэй! Тут звяроў такі ўзяў сорам  Неўпрыкметку разышліся  I дадому падаліся. I ніколі з той пары  Не спрачаюцца звяры.     К. Цвірка.